Alle eer aan de Heer!
Nu wij ons gaan richten op Thanksgiving besef ik me dat er zo veel dingen zijn, waarvoor ik God wil danken.
Op 24 november 2000 heb ik mijn mooie land, Guyana, verlaten voor Nederland. Met mijn getuigenis hoop ik vele anderen te bemoedigen om te blijven geloven en nooit op te geven. Niemand kon voorspellen wat mij uiteindelijk te wachten stond. Ik heb stormen moeten doorstaan.
Vijf jaar heb ik hier in Nederland gewoond, legaal noch illegaal, omdat ik aan het worstelen was voor een verblijfsvergunning, nadat ik hier ben gekomen met een toeristenvisum.
Aan het einde van die zware periode, werd bij mijn wijlen man (tevens vader van onze vier jaar oude zoon) prostaatkanker gediagnosticeerd, terwijl hij slechts 1 jaar te leven had. Ik dacht dat mijn wereld instortte. En alsof het niet erger kon, verloor ik de rechtszaak voor mijn verblijfsvergunning.
Daarbij werd bij onze zoon, Janathon (Johnny), ADHD (Aandachtstekort-hyperactiviteitsstoornis) en PDD-NOS (Pervasieve ontwikkelingsstoornis, niet anders omschreven) gediagnosticeerd. En niet te vergeten dat ik 2 jaren aan postpartum depressie leed ná de geboorte van onze zoon. De jaren, die hierop volgden waren het zwaarst, maar door alles heen heb ik geleerd te blijven bidden en meer op Jezus te vertrouwen. Ik wist dat ik veel moest overwinnen, maar ik wist ook dat ik een geweldige God diende, voor Wie niets onmogelijk is.
Mijn man leefde nog 3 jaar in plaats van de prognose van één jaar.
Mijn zoon ging naar een speciaal onderwijs en ik overwon mijn depressie. Een week voor Kerst 2009 overleed mijn man in Amerika. Technisch gezien, was het voor mij niet mogelijk naar Amerika te gaan voor zijn begrafenis, maar onze God, mijn wonderbaarlijke God blijft me verbazen. Drie maanden nadat mijn man overleed, kreeg ik mijn verblijfsvergunning op basis van Janathon’s Nederlandse nationaliteit, die hij had verkregen wegens zijn vader.
Er is een mooie bijbeltekst die ik constant herhaalde:
“Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft” (Filippenzen 4:13).
Nu ben ik 4 jaar legaal in Nederland en een burger van de EU. God zegent altijd Zijn kinderen die Hem gehoorzamen en ik ben daar geen uitzondering van. De duivel zal altijd manieren vinden om ons te breken, maar we moeten standvastig zijn in Zijn woord en nooit wankelen in ons geloof. Bidt zonder ophouden.
Door alles heen heb ik geleerd om elke dag meer op Hem te vertrouwen. Johnny is nu 13 jaar oud en volgt de middelbare school met speciaal onderwijs.
Naarmate wij ons voorbereiden op Kerstmis, moeten we ook gedenken waar het allemaal om draait. Namelijk, de geboorte van onze Heer en Redder, Jezus Christus. Het maakt niet uit op welke dag Hij geboren is. Maar het feit dát Hij geboren is en later aan het kruis is gegaan voor onze zonden, is genoeg reden om feest te vieren. We vieren in feite allemaal dezelfde verjaardag en ik ben blij dat dóór HEM deze dag zo speciaal is.
God, help mij te berusten in de wetenschap dat Uw tijd perfect is en dat U mij in staat stelt, datgene te doen waarvoor U mij roept. Help mij tevreden te zijn met waar ik ben, wetende dat U mij daar niet voor altijd zal laten. Ik leg mijn toekomst in Uw handen en vraag dat U mij daarin volledige vrede geeft. Gebruik mij als een instrument om van invloed te zijn in het leven van anderen voor Uw koninkrijk en tot Uw glorie... AMEN
Debra Kissoon
(vertaling: Hannah Hardjosantoso)